دنیا به ما خندید

پدر همیشه می گفت : 

« موفقیت یک گام آن سوی ترس است. اگر میخواهی کسی شوی یک گام دیگر بردار و همیشه ساعتت را کمی جلوتر کوک کن » 

خواستیم کسی باشیم و سر از خاک مثل جوانه بیرون آوریم و بخندیم به دنیا. کسی شدن ما را از خودمان دور کرد. دنیـــا به ما خندید.  

ستاره ای کم سـو

راستی اقلیما ، امشب پنجره را باز بگذار و به ستاره ای بنگر که کم سوتر از بقیه است . ستاره ی من است . گفته بوددم خدا سهم مرا کم داده است ..  

کتاب خوانده نشده

حرفهایش معنادار است و من در آن ، تورا معنا می کنم 

چشم های ما

نه خطائی وجود ندارد اقلیما ! چشم های ما آن چه را نمی پسندند خطا می نامند و ما که اعتمادمان به چشم هاست روی اعمالمان نام میگذاریم . خطا آن جا مفهوم می یابد که در مقابلش ، صحیح وجود داشته باشد . راه درستی وجود ندارد در دنیائی که هیچ چیزش مطلق نیست . 

سخت بود روز ِ اول

نبودن ُ ندیدن رو ترجیح میدم .. به این نوع زندگی ها : ( 

نوروز ِ 90 !!

تَق تَق تَق  

و اینچنین بود که نوروز ِ 90 وارد شد : )