او رفت ! ..

 

"رفتن" را صرف کن !

رفتم

رفتی

رفت

.

.

.

می دانی؟ گاهی هیچ جمله ای نیست که گفتنش ، به اندازه ی گفتن: "من رفتم...."  لذت و آرامش بریزد توی صدایت....

و گاهی گفتن ِهیییییییچ جمله ای به اندازه ی "او رفت..." تلخ و گزنده نیست....

و من چقدر دلم "رفتن" می خواهد....

و چقدر دلم می خواهد پر رنگ بنویسم :  "من رفتم..."

و تو بلند بخوانی ام....:

                         " او رفت...! تنها رفت...! "

پیوست -: بلاخره هر کی ی جور میره !